حضانت فرزند پسر در قانون سال 1404 ⚖️

حضانت فرزند پسر در سال 1404 بر اساس قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده تا سن 7 سالگی با مادر است. از 7 سالگی تا زمانی که فرزند پسر به سن بلوغ یعنی 15 سالگی برسد، حضانت پسر با پدر او می‌باشد. پس از رسیدن به سن بلوغ خود فرزند موظف است تا به دادگاه اعلام کند که قصد دارد پس از آن با پدر یا مادر خود زندگی کند. البته مصلحت کودک در اولویت دادگاه می‌باشد. در شرایطی که پدر یا مادر شرایط لازم برای حضانت از کودک را نداشته باشند سلب حضانت از آنها صورت خواهد گرفت. در این مقاله از سایت برترین وکیل سعی کرده‌ایم به تمامی سوالات شما در این حوزه پاسخ بگوییم بنابراین توصیه می‌کنیم که در ادامه همراه ما باشید.

حضانت فرزند پسر بر اساس قانون

حضانت فرزند پسر در سال 1404 به طور مشخص در ماده 1169 قانون مدنی تنظیم شده است. بر اساس این ماده، حضانت فرزند پسر تا سن 7 سالگی با مادر است و پس از آن تا رسیدن به سن بلوغ (که در قانون ایران 15 سال تمام قمری برای پسران در نظر گرفته شده است) با پدر خواهد بود. این تقسیم‌بندی سنی نشان‌دهنده اهمیت نقش مادر در سال‌های اولیه زندگی کودک و نقش پدر در سال‌های بعدی است.

با این حال، ماده 41 قانون حمایت از خانواده مصوب 1392 تاکید می‌کند که در تعیین حضانت، مصلحت کودک باید در اولویت قرار گیرد. این بدان معناست که حتی اگر قانون مدنی حضانت پس از 7 سالگی را به پدر واگذار کند، دادگاه می‌تواند در صورت تشخیص مصلحت کودک، حضانت را به مادر یا شخص دیگری واگذار کند. این رویکرد انعطاف‌پذیرتر، نشان‌دهنده توجه قانون‌گذار به حقوق کودک و حفظ منافع اوست.

پس از رسیدن فرزند پسر به سن بلوغ، خود او می‌تواند تصمیم بگیرد که قصد دارد با کدام یک از والدین زندگی کند. این حق انتخاب در قانون به رسمیت شناخته شده است و نشان‌دهنده احترام به اراده و خواست فرزند پس از رسیدن به سنی است که توانایی تصمیم‌گیری دارد. این موضوع نیز در راستای حفظ مصلحت کودک و احترام به حقوق اوست.

در نهایت، باید توجه داشت که حضانت با حق ملاقات والد دیگر متفاوت است. حتی اگر حضانت به یکی از والدین سپرده شود، والد دیگر حق ملاقات با فرزند را دارد و این حق در قانون حمایت از خانواده و قانون مدنی به رسمیت شناخته شده است. این رویکرد تلاش می‌کند تا تعادل بین حقوق والدین و مصلحت کودک را حفظ کند و از آسیب‌های ناشی از جدایی والدین بر کودک جلوگیری نماید.

چه کسی عهده دار حضانت پسر بعد از طلاق می شود؟

حضانت فرزند پسر بعد از طلاق، موضوعی است که در قوانین ایران به طور مشخص در ماده 1169 قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده تنظیم شده است. بر اساس این قوانین، حضانت فرزند پسر تا سن 7 سالگی با مادر است. این دوره سنی به دلیل اهمیت نقش مادر در تربیت و مراقبت از کودک در سال‌های اولیه زندگی در نظر گرفته شده است؛ بنابراین، اگر والدین از هم جدا شوند، مادر عهده‌دار حضانت فرزند پسر تا 7 سالگی خواهد بود.

پس از رسیدن فرزند پسر به سن 7 سالگی، حضانت او به پدر منتقل می‌شود. این انتقال بر اساس ماده 1169 قانون مدنی انجام می‌گیرد و تا زمانی که فرزند به سن بلوغ شرعی (15 سال تمام قمری برای پسران) برسد، ادامه خواهد داشت. در این دوره، پدر مسئولیت اصلی نگهداری و تربیت فرزند را بر عهده دارد، مگر اینکه دادگاه به دلایلی مانند عدم صلاحیت پدر، تصمیم دیگری اتخاذ کند.

با این حال، ماده 41 قانون حمایت از خانواده مصوب 1392 تاکید می‌کند که در تعیین حضانت، مصلحت کودک باید در اولویت قرار گیرد. این بدان معناست که حتی اگر قانون مدنی حضانت پس از 7 سالگی را به پدر واگذار کند، دادگاه می‌تواند در صورت تشخیص مصلحت کودک، حضانت را به مادر یا شخص دیگری واگذار کند. برای مثال، اگر پدر شرایط مناسبی برای نگهداری فرزند نداشته باشد یا حضور فرزند نزد مادر به نفع او باشد، دادگاه می‌تواند حضانت را به مادر یا حتی شخص ثالثی بسپارد.

پس از رسیدن فرزند پسر به سن بلوغ (15 سال تمام قمری)، خود او می‌تواند تصمیم بگیرد که قصد دارد با کدام یک از والدین زندگی کند. این حق انتخاب در قانون به رسمیت شناخته شده است و نشان‌دهنده احترام به اراده و خواست فرزند پس از رسیدن به سنی است که توانایی تصمیم‌گیری دارد. در این مرحله، دادگاه نیز به تصمیم فرزند احترام می‌گذارد، مگر اینکه این تصمیم برخلاف مصلحت او باشد.

در نهایت، باید توجه داشت که حضانت با حق ملاقات والد دیگر متفاوت است. حتی اگر حضانت به یکی از والدین سپرده شود، والد دیگر حق ملاقات با فرزند را دارد. این حق در قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده به رسمیت شناخته شده است و هدف آن حفظ رابطه عاطفی بین فرزند و هر دو والد است. دادگاه‌ها معمولاً برنامه‌ای برای ملاقات والد غیرحاضن با فرزند تعیین می‌کنند تا تعادل بین حقوق والدین و مصلحت کودک حفظ شود.

برای مشاوره با بهترین وکیل حضانت فرزند در تهران کلیک کنید!

نکات مهم در خصوص حضانت فرزند پسر

نکات مهمی درباره حضانت فرزند پسر در سال 1404 وجود دارد که در ادامه چند مورد از مهمترین آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد: 

• تاثیر ازدواج مجدد مادر بر حضانت فرزند پسر: در ماده 1170 قانون مدنی اشاره شده است که اگر مادر ازدواج مجدد کند حضانت از او سلب می‌گردد. قانونگذار می‌کوشد تا از تعارضات احتمالی در زندگی کودک جلوگیری به عمل آورد؛ اما بر اساس قانون حمایت از خانواده، اگر مصلحت کودک حتی پس از ازدواج مجدد، زندگی کردن با مادر باشد قطعاً حضانت او در اختیار والده قرار می‌گیرد 
• حضانت فرزند پسر در صورت فوت یکی از والدین: در صورتی که یکی از والدین فوت کند، حضانت فرزند پسر به صورت خودکار در اختیار والد دیگر او قرار می‌گیرد. برای مثال ممکن است پدر فوت کند. در چنین شرایطی است که حضانت فرزند پسر در اختیار مادر او قرار می‌گیرد؛ یعنی در چنین شرایطی پدربزرگ نمی‌تواند ادعایی برای دریافت حضانت داشته باشد مگر اینکه مصلحت طفل در این باشد.
• حضانت فرزند پسر در شرایطی که هر دو والدین فوت نمایند: در ماده 1171 قانون مدنی اشاره شده است که اگر پدر و مادر فوت نمایند، حضانت فرزند پسر بر اساس قانون جدید در اختیار جد پدری یا سایر نزدیکان او قرار می‌گیرد.
• تغییر حضانت فرزند پسر در صورت تغییر شرایط: باید در نظر داشته باشیم که حضانت یک تصمیم گیری حقوقی دائمی نیست؛ یعنی اگر شرایط فرد یا والدین او تغییر کند می‌توان حضانت را تغییر داد. برای مثال ممکن است پدر عهده‌دار حضانت فرزند باشد. با این حال وی به انواع مواد مخدر اعتیاد پیدا کند. در چنین شرایطی است که مادر می‌تواند حضانت را از پدر بگیرد 
• حضانت در صورت غیبت یا حبس یکی از والدین کودک: در شرایطی ممکن است یکی از والدین اقدام به مهاجرت کند یا اینکه به حبس طولانی مدت محکوم شود. در این صورت است که او نمی‌تواند عهده‌دار حضانت فرزند پسر باشد؛ بنابراین به صورت خودکار حضانت فرزند به والد دیگر منتقل خواهد شد.
• حضانت فرزند پسر قبل از طلاق: یکی از سوالات مهمی که ممکن است ذهن شما را به خود مشغول کرده باشد این است که حضانت فرزند قبل از طلاق با کیست؟ به طور طبیعی حضانت فرزندان پیش از طلاق با پدر و مادر آنها به صورت همزمان است. پدر و مادر در خانواده مسئول حفظ و نگهداری فرزندان هستند. هیچ قانون مشخصی در این شرایط وجود ندارد. البته در شرایطی که یکی از والدین نتواند مسئولیت‌های خود را به درستی انجام دهد حضانت طفل در اختیار والد دیگر قرار می‌گیرد.

آیا امکان تغییر حضانت بعد از طلاق وجود دارد؟

امکان تغییر دادن حضانت فرزند پسر بعد از طلاق بر اساس قوانین و مقررات جدید وجود دارد. بر اساس ماده 1173 قانون مدنی در صورتی که مادر یا پدر صلاحیت خود را برای عهده‌دار شدن حضانت از دست بدهند یا اینکه محیط زندگی برای کودک نامناسب باشد، والد دیگر می‌تواند برای گرفتن حضانت فرزند پسر اقدامات لازم را انجام دهد. 

ممکن است پدر یا مادر به مواد مخدر اعتیاد داشته باشند یا اینکه صلاحیت اخلاقی لازم برای نگهداری فرزند را نداشته باشند. در چنین شرایطی است که حضانت از آنها سلب خواهد شد و به والد دیگر سپرده می‌شود. دادگاه خانواده موظف است تا مصلحت طفل را در نظر بگیرد و شرایط پدر و مادر را نیز بسنجد و در پایان درباره حضانت فرزند پسر در سال 1404 تصمیم گیری ‌کند. 

در ماده 41 از قانون حمایت از خانواده می‌خوانیم که مصلحت کودک در عهده‌دار شدن حضانت او اولویت دارد. حتی در شرایطی که به صورت قانونی حضانت فرزند در اختیار یکی از والدین باشد، اگر شرایط به طور کامل تغییر کند طرف دیگر می‌تواند به صورت قانونی برای تغییر حضانت اقدام نماید. قانونگذار بیشترین توجه را به مصلحت و حقوق کودکان دارد. 

از سوی دیگر ممکن است والدی که عهده‌دار حضانت فرزند است وظایف خود را به درستی انجام ندهد. همچنین ممکن است که او مانع ملاقات طرف دیگر با فرزند پسر شود. همین مسئله عاملی است که دادگاه تصمیم به تغییر حضانت بگیرد. بر اساس قوانین و مقررات کشور والدی که حضانت فرزند را در اختیار ندارد هم می‌تواند با فرزند خود به طور مرتب ملاقات داشته باشد. 

چه عواملی باعث سلب حضانت فرزند پسر می شود؟

شرایط سلب حضانت فرزند پسر در سال 1404 در ماده 1173 قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است. برخی از مهمترین عواملی که باعث می‌شود حضانت از والد گرفته شود شامل عدم صلاحیت اخلاقی، اعتیاد، سوء پیشینه کیفری، رفتارهای خشونت آمیز، عدم توانایی مالی، ناتوانی در برآورده کردن نیازهای اولیه زندگی کودک، ابتلا به بیماری‌های صعب العلاج و بیماری‌های روانی و غیره می‌شود. 

همچنین بر اساس ماده 1170 قانون مدنی، ازدواج مجدد مادر می‌تواند عاملی برای سلب حضانت فرزند پسر به شمار بیاید البته این در شرایطی است که ازدواج مجدد مادر به مصلحت طفل ضربه بزند. 

همچنین غفلت از نگهداری و تربیت کودک می‌تواند عاملی برای سلب حضانت باشد. در شرایطی که به امور تربیتی و آموزشی کودک اهمیت ندهید ممکن است دادگاه رای به سلب حضانت از شما بدهد. همانطور که اشاره کردیم اگر والد از ملاقات والد دیگر با کودک جلوگیری کند، حضانت از او سلب خواهد شد و در اختیار دیگری قرار می‌گیرد. 

همچنین غیبت طولانی مدت والد حضانت کننده باعث می‌شود تا سلب حضانت از او صورت بگیرد. برای مثال ممکن است او به کشور دیگری مهاجرت نماید. یا اینکه به حبس طولانی مدت محکوم شود. در این صورت است که به طور خودکار حضانت در اختیار شخص دیگر قرار خواهد گرفت. 

همچنین اگر والدین از دستورات دادگاه خانواده تخطی نمایند ممکن است از آنها حضانت سلب شود. به طور کلی باید اشاره کنیم که قاضی پرونده مسئول تعیین حضانت کودک است. اگر قاضی پرونده به این نتیجه برسد که مصلحت کودک در این است که با والد دیگر زندگی کند ممکن است دستور به سلب حضانت بدهد. 

برای مشاوره با بهترین وکیل نفقه در تهران کلیک کنید!

کلام آخر

حضانت فرزند پسر در سال 1404 بر اساس قوانین و مقررات به مصلحت کودک بستگی دارد؛ بنابراین اگر قصد دارید حضانت فرزند را از همسرتان بگیرید، می‌بایست دلایل قانع کننده‌ای را به دادگاه ارائه دهید تا سلب حضانت اتفاق بیفتد. معمولاً وکلا با دلایل سلب حضانت از والدین آشنایی بیشتری دارند و می‌توانند مدارک مربوط به آن را جمع آوری کرده و در اختیار دادگاه قرار دهند. توصیه مهم ما به شما این است که حتماً به کمک وکلای دادگستری برای گرفتن حضانت فرزندتان اقدام کنید. اگر نظری یا پیشنهادی درباره متن بالا دارید آن را با مخاطبان برترین وکیل به اشتراک بگذارید تا پاسخگوی شما باشیم.